Bezsens

Jesienna depresja udziela sie juz chyba kazdemu, dopadla takze i mnie. Nic sie czlowiekowi nie chce na nic nie ma ochoty i wszystko widzi w ciemnych kolorach. Dochodze do wniosku, ze zycie poprostu jest do dupy, cale dnie spedzam w pracy wychodze rano jest ciemno wracam i znow ciemno na nic nie mam energi. Po utracie ksiezniczki staram sie wypelnic ta ogromna pustke jaka zostala roznymi wycieczkami, spotkaniami ze znajomymi czy wyjsciem do teatru albo kina ale to wszystko  pomaga tylko na chwile. Na dluzsza mete znow zaczynam myslec:( o tym jak sie czuje i co u niej slychac. poprostu strasznie mi jej brakuje Czy to jeszcze taka silna milosc czy moze juz paranoja? sam nie wiem.

Jesienne i samotne wieczory urozmaicam sobie serfujac po necie  i czytajac blogi:) albo ogladajac seriale. Ostatnio znalazlem stronke, ktora sprawia, ze czasami nie potrafie powstrzymac smiechu a innym razem daje mnóstwo do myslenia,  jesli bedziecie mieli chwilke czasu i ochote to polecam demotywatory.pl. pozdrawiam Was goraco.